Spijsverteringsenzymen zijn belangrijk voor een goede spijsvertering. Deze enzymen zorgen ervoor dat het voedsel dat we eten goed kan worden afgebroken, zodat we uiteindelijk alle voedingsstoffen kunnen opnemen.
Wat zijn spijsverteringsenzymen?
Spijsverteringsenzymen zijn eiwitten die in het spijsverteringsstelsel vrijkomen, voornamelijk door de alvleesklier en de dunne darm. Ze hebben een zeer belangrijke taak te vervullen, namelijk het afbreken van het voedsel.
Er zijn veel verschillende enzymen betrokken bij de spijsvertering, maar de drie belangrijkste zijn:
Hoe kan een spijsverteringsenzym helpen?
Een onderzoek uit 2016, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Current Drug Metabolism, heeft aangetoond dat spijsverteringsenzymen ondersteuning kunnen bieden bij spijsverteringsstoornissen zoals een lactose-intolerantie. Het kan ook mensen helpen met coeliakie en lichte ontstekingen in het spijsverteringskanaal, bijvoorbeeld veroorzaakt door het prikkelbare darmsyndroom.
Daarnaast heeft ook stress invloed op de spijsverteringsenzymen en vermindert het hun productie; wanneer we in vecht-of-vluchtmodus zijn, geeft ons lichaam de spijsvertering een lage prioriteit.
Symptomen van een slechte spijsvertering zijn maagzuur, indigestie, een opgeblazen gevoel, diarree en obstipatie.
Spijsverteringsenzymen als supplement
Op zoek naar een supplement met spijsverteringsenzymen? Dan is het handig om het label te controleren om te zien welke enzymen het supplement bevat en wat de bron ervan is, vooral als je vegetarisch of veganistisch eet. Controleer ook welk voedsel ze in het lichaam afbreken – als je bijvoorbeeld lactose-intolerant bent, dan is lactase extra belangrijk voor jou.
Spijsverteringsenzymen zijn beschikbaar als enkele of gemengde enzymen:
Dit advies is puur ter informatie en is niet bedoeld ter vervanging van medisch advies of medicijnen. Neem contact op met je huisarts of specialist voor je de adviezen op deze website toepast.
Bronnen:
Konturek P, Brzozowski T, Konturek S. Stress and the gut: pathophysiology, clinical consequences, diagnostic approach and treatment options. Geraadpleegd via: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22314561